Nicole: ‘Vanaf dat ze vier maanden oud waren gingen ze drie dagen per week naar het kinderdagverblijf. In november 2011, toen ze elf maanden oud waren, hadden ze inmiddels al wat snotneuzen achter de rug. Maar deze keer was de verkoudheid wel heel hevig. Ze hadden al een aantal dagen koorts en last van enorme hoeveelheden snot. Het kwam zelfs uit hun ogen. Toch waren ze vrolijk en hadden een goede eetlust. We waren natuurlijk wel bezorgd en hielden hen goed in de gaten. Toen we Rutger ’s avonds heel stil en vrij apathisch in zijn bedje aantroffen, voelden we meteen dat het niet goed met hem ging. We zijn snel naar de huisartsenpost gegaan. De dienstdoende arts heeft hem kort onderzocht en ons meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Rutger bleek een longontsteking te hebben en Klaas had een fikse oorontsteking te pakken. Allebei veroorzaakt door het RS-virus. Ze hebben twee dagen in ziekenhuis gelegen, waar ze ter verlichting van de benauwdheidsklachten wat extra zuurstof kregen.’

Hoe gaat het nu?

‘Eenmaal thuis hebben we de klachten verder behandeld met neusdruppels (zoutoplossing en Xylomethazoline). Gelukkig knapten ze daarna snel weer op. Tot en met hun derde levensjaar hebben de jongens nog enkele terugkerende periodes van benauwdheid doorgemaakt. Hierbij gaf behandeling met Ventolin® (luchtwegverwijderaar via inhalator) verlichting. Wij zijn vooral geschrokken van het feit dat een “onschuldige” verkoudheid zich zo snel kan ontwikkelen tot een ernstige luchtweginfectie. Wij hadden wel van het RS-virus gehoord, omdat onze kinderen mee hebben gedaan aan een klinisch onderzoek naar het virus, maar wij hadden geen idee van de mogelijke impact van dit virus en wisten niet dat het zoveel voorkomt dat de ziekenhuizen 's winters vol liggen met RS-patiëntjes.’